VILALBA REMATA EN 4ª POSICION NA LIGA NACIONAL DE LOITAS OLÍMPICAS DE DIVISIÓN DE HONRA

Crónica de Nicolás Castro (Técnico responsable do equipo durante a competición)
O Club de Loitas Olímpicas Vilalba acadau finalmente o cuarto posto na Liga Nacional de Clubes que se celebrou o pasado sábado no pavillón municipal de Albolote (Granada).

Despois de de comezar o día gañando todo os enfrontamentos e clasificándonos primeiros do noso grupo, pola tarde non fomos quén de continuar co nivel exhibido pola mañá e unha derrota fronte o Club Car de Murcia (6 a 4) e un empate ante o Quart de Poblet valenciano acabaron por colocarnos nesta posición.

Aínda así as sensación da expedición son contradictorias:
Por unha banda hai unha sensación de tristeza polo resultado final e alimentado polo espirito de superación dos deportistas.
E unha sensación de fachenda porque o resultado foi froito dun esforzo moi grande por parte de todos e cada un dos nós.
O Club de Loitas Olímpicas Vilalba acudiu a Granada cun equipo formado por rapaces vilalbeses e en cadro polas lesión de última hora de tres dos seus deportistas, que nos obligou a comezar cada encontro con dúas derrotas ao non poder completar todo os pesos. Así a categoría de menos de 62 kg quedaría vacante pola nosa parte nas dúas modalidades e en cada enfrontamento que tivéramos. Esto obligou aos nosos deportistas a facer un esforzo extra para poder completar o resto dos pesos, dobrando e participando nas dúas disciplinas olímpicas que conforman a competición; libre olímpica e grecorromana.
Os enfrontamentos completábanse ao mellor de dez combates repartidos en cinco pesos das dúas modalidades olímpicas, menos de 62 kg, menos de 70 kg, menos de 80, menos de 90 kg e máis de 90 kgs.
Os equipos inscritos podían participar ata con 20 deportistas e despois ir seleccionando aos seus representantes en cada enfrontamento, peso e modalidade. Ademais os equipos podían inscribir a loitadores extranxeiros e ata de outros clubes como deportistas de apoio.
No noso caso baixamos a Granada con sete deportistas (Pablo García, Alejandro Silva, Pablo Pintos, Marcos Carral, Marcos Miragaya, Jose Luis Puentes e José Cuba) e un adestrador (Nicolás Castro). Esto obligounos a participar sen descanso e dobrando en pesos e modalidades para poder afrontar a competición.
Comezamos os enfrontamentos ante o equipo anfitrión, Club de Loita Maracena, ao que gañamos por 8 a 2 perdendo somentes no peso que non completabamos.
Despois loitamos contra o Club de Loita Quart de Poblet ao que gañamos 6 a 4 e que nos clasificaou para semifinales como primeiros de grupo.
A semifinal que comezou pola tarde enfrentounos ao Club Car de Murcia e mailo grande esforzo dos rapaces, rematamos a contenda cun resultado adverso de 4 a 6 que nos levou a loitar pola terceira posición repetindo ante o Quart de Poblet co resultado final de empate a 5 e que nos colocaría na cuarta posición pola diferencia de puntos técnicos froito do handicap que supón a ausencia dun peso.
Por qué estamos fachendosos do resultado? porque aínda que unha vez rematada a competición coido que o nivel dos nosos deportistas e polo tanto do noso traballo é máis alto do resultado final colleitado, os medios dos que dispuxemos son moi inferiores aos de todosl os equipos que se clasificaron para esta competición tan selectiva. Acadamos este resultado tras o esforzo dos deportistas que loitaron en L.O. e Greco á vez. Loitaron no seu peso e na categoría superior, enfrontándose aos mellores especialistas nacionais e extranxeiros aos que gañaron na maiora das veces sendo o cansanzo o que finalmente fixo meia neles. E pese a sermos o club máis pequeno, os nosos loitadores foron os que máis combates fixeron e aínda que non todas foron victorias, nunca perdemos a cara da competición.

Dende aqui soamente me queda agradecer o traballo dos rapaces e do técnico do Club de Loitas Olímpicas de Vilalba, Iván Castro, porque a súa xenerosidade co esforzo fanme creer que este resultado, obxectivamente tan bo, vai a ser mellorado sen dúbida. E creo tamén que este equipo é un exemplo de superación e de valores. Así que MOITAS GRAZAS, RAPACES.

Nicolás Castro